Edebiyat kelimesi ,esas şekliyle “edebiyyat” şeklindedir ve Arapça “edeb” sözünden gelmektedir.Kelimenin sonunda bulunan “iyat” kısmı iki ayrı ekten gelmektedir. “î” eki,Arapça’da aitlik bildiren bir ektir.”yat” kısmında bulunan “at” ise çokluk ifade eden bir ektir.

Edebiyat kelimesi bizde,bugünkü manasıyla 19.yüzyılın sonlarından itibaren kullanılmaya başlanmıştır.Bu zamana kadar edebiyat kavramını “şiir” ve “inşa” gibi iki ayrı kelime karşılamaktaydı.Bunun dışında edebiyatın daha ziyade kitabî teorik bilgilerini veren “ilm-i edeb”genel masıyla karşılaşmaktayız.
İnsan ve toplum hayatını yansıtan duygu, düşünce ve hayallerin söz ve yazı ile güzel ve etkili bir şekilde anlatılması sanatına edebiyat denir

İnsan, duyduklarını, düşündüklerini, gördüklerini, bildiklerini, beklentilerini başkalarına anlatmak ihtiyacı duyar. Birlikte yaşanan veya uzakta bulunan insanlara, gelecek nesillere, duygu, düşünce ve hayallerini anlatmak bir ihtiyaçtır. Bu ihtiyacı gidermekten kendini alamayanlar, sözlü veya yazılı kompozisyonlar meydana getirirler. Kompozisyon meydana getirme işi, bazen söz ile bazen yazı ile olur. Öncelikle güzel ve hoş bir ifade kullanma kıstasını benimseyen yazılı ve sözlü kompozisyonlar, edebiyat eseridir. Edebiyat eserinin konusu, insanın kendisi veya duygu, düşünce ve hayalleri bakımından varlıklar dünyasına bakışıdır.

Resmin malzemesi boya, tuval, vb; mimarinin malzemesi, taş, çimento, demir, vb;musikînin malzemesi sesler... Mecaz başta olmak üzere dilin bütün imkânların, edebiyat eserinin malzemesini oluşturur.

Edebiyat, dile bağlı bir sanattır. Edebiyat,duyguların, hayallerin ve düşüncelerin, heyecan verici, ilgi artıncı bir dille anlatılması sanatıdır. Bizim duygularımızı terbiye edecek, zevkini geliştirecek, yeni ufuklâr kazandıracak daha iyi ve .daha güzeli yakalamak için tutulan yollar, edebiyatta tür ve üslûplara yol açar.